Mijn reis zit er bijna erop!

Met nog 1 dag te gaan zit mijn trip door Thailand en Nepal er bijna op. Na mijn trek rondom de Annapurna eerst een dagen heerlijk gechilled in Pokhara. Met een aangename 25 graden en zon was dat genieten! Ook de omgeving verkend en geparaglyed. Super vet om samen met de eagles te vliegen!! Ook het Holi festival meegemaakt in Pokhara. Een van oorsprong Hindu feest waar men elkaar met waterballonnen en kleurstof bestookt. Het resultaat: volledig onherkenbaar na slechts 10 minuten op straat. Gelukkig een apart kledingsetje gekocht de dag ervoor;)

Daarna tijd om door te reizen, ik wilde echter nog naar het Chitwan NP op de grens met India. Om hier te komen een kaart gekocht om via wat mooie offroad wegen via Bandipur naar Sauraha te biken. Het was af en toe wat zoeken en fiets dragen over iets te steile paden, maar op dag van Bandipur naar Sauraha werd dit beloond met een schitterend karrespoor op 1000m hoogte dat slingerde langs de heuvels door dorpjes waar ik de attractie was! Aangekomen in Sauraha in een mooi resort overnacht en meteen een trekking voor de volgende dag geboekt door de jungle. 's Ochtends eerst op de kano over de rivier om daarna terug te wandelen door de jungle. Aantal dieren viel wat tegen met 'slechts' 1 krokodil, wat herten en apen. Maar de jeepsafari 's middags maakte dat helemaal goed! 4 neushoorns, veel krokodillen, apen, een bizon, visarenden en ijsvogels. De volgende dag wat gerelaxed in de hangmat en op terrasjes aan de river.

Het plan was vervolgens om via Hetauda terug naar Kathmandu te fietsen, maar in Hetauda voelde ik mij voor het eerst deze trip niet helemaal lekker. Waarschijnlijk een combinatie van oververmoeidheid en iets verkeerds gegeten. Dus besloten de bus te pakken met het idee dat het in ieder geval niet langzamer kan gaan dan de vorige keer. Helaas kwam ik bedrogen uit. Half misselijk ging ik de bus in en in 20 km van 200m naar 2500m helpt dan niet echt. Daarna kwamen op de highway naar Kathmandu waar wat wegwerkzaamheden waren. Offroad dus. Op zich geen probleem, wel wanneer het gaat regenen. Geen enkele vrachtwagen maakte het de helling op en moesten door mankracht of een graafmachine (ja de eerste die ik heb gezien hier!) omhoog geduwd worden. Bizarre taferelen op de belangrijkste snelweg hier in Nepal.. Daarna was onze bus, met zakken rijst en ongeveer het driedubbelle aantal passagiers als zitplaatsen, te zwaar beladen . Oplossing: de helft eruit en stukje lopen. Bus wacht even en we gaan weer verder. Uiteindelijk na 10u in Kathmandu. En dat over een afstand van 80km, een nieuw record voor mij. De fiets blijft een fantastisch vervoersmiddel om veel van de countryside en het echte Nepal te zien! Ik heb er een aantal mooie filmpjes van gemaakt, helaas geeft mijn memorycard bij uploaden aan dat er geen bestanden meer op de sdcard staan..Shit dus. Mocht iemand tips hebben voor het terugkrijgen ervan dan hoor ik graag!

De afgelopen dagen hier in Kathmandu de stad en de omgving nog een beetje bekeken. Hier was ik bij aankomst nog niet aan toegekomen. Een bezoek gebracht aan d boudnath stuppa, de grootste stuppa ter wereld. En ook Pashupinath bezocht. Dit is een tempel an het water waar de doden gecremeerd worden. Een bizr gezicht wanneer je daadwerkelijk mensen herkent op de brandstapel. Je kan er gewoon langslopen..

Morgenavond pak het vliegtuig om via Abu Dhabi naar Dusseldorf te vliegen. Een heel dubbel gevoel. Zoveel gezien en gedaan in de afgelopen twee en halve maand, maar ook nog zoveel niet. Zo heb ik het oosten van Thailand, de minst toeristische streek, niet gezien evenals de Mt Everest in Nepal. Maar dat is inherent aan reizen, hoe meer je ziet, hoe meer je nog wil zien.

Thailand en Nepal. Twee fantastische landen met elk zijn mooie kanten, maar ook zijn schaduwzijde. Thailand blijft mij bij om vanwege zijn uitstekende keuken die overal te krijgen is, heerlijke klimaat, zijn muziek, de schitterende natuur (zowel in het zuiden en als het noorden). Jammer is wel dat heel veel toeristen dit ondekt hebben. Een grotere uitdaging dan in Nepal om de onontdekte plekjes te vinden, maar met wat moeite lukt dat ook wel! Tip is om niet teveel de Lonely Planet te volgen. Nepal is in veel opzichten nog echt een derdewereldland. Geen 24 uur power, geen fatsoenlijke wegen, nauwelijkse riolering of warm water en de hygiene is ook van mindere orde. Maar ze hebben de Himalaya's en dat maakt in een klap heel veel gebreken goed! In Kathmandu blijven ze vaak mystiek achter de wolken, maar zo gauw je echt de Himalaya intrekt is het heel indrukwekkend. Daarnaast zijn de Napelezen ontzettend aardig, gastvrij en altijd goed gekleed en gehumeurd! Een ding weet ik zeker en dat is dat een keer terugkom, zowel in Nepal als Thailand!

Tot snel In Nederland! Namaste!